ارزیابی امکان کاربردکفشدوزک و رقم مقاوم گل رز در مدیریت شته رز

 

مدیریت تلفیقی آفات با تاکید بر استفاده هم زمان عوامل کنترل زیستی و ارقام مقاوم می تواند یکی از راهکارهای کارآمد برای مدیریت آفات باشد. در این پژوهش تاثیر ارقام حساس (Orange) و مقاوم (Tea) گل رز روی فراسنجه های جدول زندگی شته رز Macrosiphum rosae (L.) (Hem.: Aphididae) و کفشدوزک شکارگر آن،Hippodamia variegata (Goeze) (Col.: Coccinellidae)، در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. داده های به دست آمده با استفاده از تیوری جدول زندگی سن-مرحله رشدی، دو جنسی تجزیه و میانگین و خطاهای معیار با استفاده از مدل بوت استرپ محاسبه شد. میانگین دوره رشد و نمو مرحله نابالغ (دوره پورگی) شته رز روی رقم مقاوم (20/15 روز) به طور معنی داری بیشتر از رقم حساس (53/9 روز) بود. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) شته رز روی ارقام حساس و مقاوم به ترتیب 330/0 و 115/0 بر روز بود. علاوه بر این، مقادیر نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) کفشدوزک تغذیه کرده از شته های پرورش یافته روی ارقام حساس و مقاوم به ترتیب 145/0 در برابر 126/0 بر روز بود. طول کل دوره قبل از تخمریزی (TPOP) کفشدوزک روی رقم مقاوم (66/26 روز) به طور معنی داری طولانی تر از رقم حساس (83/23 روز) بود، ولی میزان باروری کل روی رقم مقاوم (34/370 تخم/ماده) به طور معنی داری کمتر از رقم حساس (65/451 تخم/ماده) بود. نتایج به دست آمده در این پژوهش، به ویژه پایین بودن نرخ ذاتی افزایش جمعیت و میزان باروری این شکارگر روی رقم مقاوم گل رز (Tea)، بیانگر ضرورت انجام پژوهش های بیشتر در خصوص استفاده تلفیقی از ارقام مقاوم و عوامل بیوکنترل در برنامه های کنترلی شته رز می باشد.

بررسی عطر گل و اسانس گلبرگ Rosa iberica

 

گل های وحشی رز ایبریکا به منظور پیدا کردن عطر و اسانس مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل توسط گاز کروماتوگرافی و گاز کروماتوگرافی / طیف سنج جرمی (GS / MS) انجام شد. ترکیبات آلی فرار استخراج شده از گلبرگ ها حاوی یازده ترکیب بود که فراوان ترین این ترکیبات عبارتند از: الکل فنیل اتیل (82/38 %)، بنزیل الکل (48/28 %) و ژرانیول (57/12 %). تجزیه و تحلیل اسانس شامل سیزده ترکیب بود که آنتول (56/45 %) و اسید فتالیک (23/32 %) بیشترین میزان را داشتند. رایحه و اسانس موجود در گلبرگ های R. iberica به عنوان مواد افزودنی طبیعی غذایی، ترکیبات دارویی و یک گیاه معطر در استراتژی های اصلاحی گیاهان زینتی مفید است.

نگاهی به تاریخچه و فیلوژنی گونه گل محمدی (Rosa × damascena)

 

گونه گل محمدی (Rosa × damascena) از مهمترین گونه های تیره گل سرخیان (Rosaceae) در ایران است که در گستره کوهستانی ایران از پهنه های غربی کشور تا کوهپایه های مرکزی و شرقی تکثیر می یابد. این گونه به لحاظ کاربرد در صنایع دارویی و عطرسازی حایز اهمیت است. براساس مطالعات گسترده ای که بر روی ژنوتیپ های این گونه در ایران صورت گرفته تنوع قابل ملاحظه ای مشاهده شده است و ایران به عنوان مرکزی دارای پتانسیل در ایجاد تنوع ژنتیکی و اصلاح ارقام این گونه می تواند درنظر گرفته شود. به نظر می رسد این گونه می تواند مهمترین جد مستقیم واریته های شمال غرب اروپایی بخشه Rosa در جنس Rosa بوده باشد که به صورت دورگی از سه گونه رز وحشی بوجود آمده و گونه R. moschata گونه والد مادری آسیایی آن است. طبق شواهد فسیل بدست آمده آسیا به عنوان ناحیه اجدادی برای جنس Rosa پیشنهاد می شود و بخش Synstylae  از این جنس به عنوان قدیمی ترین گروه در حدود 30 میلیون سال پیش به سمت اروپا گسترش یافته است. فیلوژنی این جنس مشکل، نشان می دهد که ارایه تحلیلی در چارچوب تکاملی نیازمند مطالعات بیشتر است.

پیش بینی مراحل نمو گل رز شاخه بریده و تنوع رنگ برگ به کمک روش آنالیز تصویر

پیش بینی مراحل رشد محصول، به خصوص زمان برداشت آن نقش بسیار مهمی در برنامه ریزی تولیدات گلخانه ای دارد. مطالعات فراوانی از کاربرد فن آوری تجزیه و تحلیل تصاویر دیجیتال برای تخمین رفتار رشدی محصول در گلخانه وجود دارد. در مطالعه حاضر تغییرات مشخصات رنگی برگ چهار رقم تجاری گل رز در طول زمان با استفاده از پردازش تصاویر رنگی توسط نرم افزار image j و فضای رنگ RGB مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که ارتباط بالایی بین اجزای رنگ برگ و مرحله رشد ساقه در ارقام دارای گل های سفید رنگ (R2 = 0.986) و ارقام گل رنگی (R2 = 0.94) وجود دارد و همچنین تفاوت معنی داری بین اجزای رنگ در برگ های لایه های مختلف ساقه مشاهده شد. همچنین همبستگی خوبی بین اندازه گیری مستقیم کلروفیل کل توسط روش اسپکتروفتومتری و شاخص کلروفیل به وسیله SPAD بدست آمد. در بین مدل های بررسی شده معلوم شد مدل خطی و مدل نمایی عملکرد بهتری در ایجاد رابطه منطقی بین داده های حاصل از ارتفاع ساقه و تغیرات رنگ برگ دارند، هرچند تفاوت هایی در این زمینه بین ارقام مشاهده شد. توانایی روش آنالیز تصویری در تشخیص غیر مخرب تغییرات رنگی در بین لایه های برگی و برقراری یک پیوند معنی دار و منطقی بین تغییرات رشد ساقه ارزشمند و در خور توجه تشخیص داده شد. توسعه این مدل برای سایر ارقام رز گلخانه ای مهم می تواند ابزار قوی و قابل اطمینانی در اختیار تولید کنندگان رزهای گلخانه ای قرار دهد تا بتوانند به کمک آن برنامه های تولید را تنظیم و زمان برداشت محصول و بازاررسانی را پیش بینی کنند.

بررسی شش رقم گل رز از نظر مواد معدنی، ویتامین ها و ترکیبات آنتی اکسیدانی

 

از گل رز که ملکه گل های زینتی است در آشپزی نوین به عنوان یک منبع غذایی جدید و غنی از ترکیبات مغذی و زیست فعال استفاده می شود. با وجود محبوبیت گل رز در آشپزی، هنوز ارقام و گونه های زیادی از این گل از نظر خوراکی بودن آزمایش نشده اند. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین ترکیبات مغذی، معدنی و آنتی اکسیدانی 6 رقم گل رز (Hella, Crimson Siluetta, Rainbows End, Dolce Vita, Samurai, Avalanche) در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. ارقام مورد نظر در مرحله گل کاملا باز از یک تولید کننده معتبر در استان تهران خریداری و در بسته بندی مناسب به آزمایشگاه منتقل شدند. از گلبرگ های ارقام ذکر شده جهت تعیین ویژگی های خوراکی و آنتی اکسیدانی استفاده شد. نتایج نشان داد که "Crimson Siluetta" از نظر درصد ماده خشک (22.75 %)، فنل کل (20.20 میلی گرم گالیک اسید در هر گرم وزن تر)، ظرفیت آنتی اکسیدانی (85.83 درصد بازدارندگی)، فسفر (33.48 میلی گرم در 100 گرم وزن تر) و منگنز (2.76 میلی گرم در 100 گرم وزن تر) غنی تر از سایر رقم هاست. بهترین ارقام از نظر ویتامین ث و آنتوسیانین "Crimson Siluetta" و "Samurai" بودند که از نظر آماری اختلاف معناداری با هم نداشتند. غنی ترین ارقام از نظر فلاونوئید کل، کاروتنوئید، نیتروژن و پروتئین به ترتیب "Rainbows End" و " Dolce Vita" بودند. "Dolce Vita" بیشترین مقدار ویتامین آ (0.38 میکروگرم در 100 گرم وزن تر) و گوگرد (356 میلی گرم در 100 گرم وزن تر) را داشت. بیشترین فیبر، آهن، روی، مس، کلسیم، منیزیم، نیکل و بر برای "Hella" ثبت شد که به همراه "Samurai" بهترین رقم ها از نظر پتاسیم بودند. بطورکلی هر 6 رقم رز مورد مطالعه منبع مناسبی از عناصر معدنی، ترکیبات مغذی و آنتی اکسیدانی هستند و در بین آن ها "Hella" از نظر فیبر و عناصر معدنی، "Crimson Siluetta" از نظر ترکیبات آنتی اکسیدانی و "Dolce Vita" و "Rainbows End" از نظر ویتامین آ و کاروتنوئیدها منابع غنی تری بودند و جهت استفاده در رژیم غذایی انسان و بهره مندی از مزایای سلامتی آن ها توصیه می شود.

بررسی عکس العمل گل بریدنی رز به کاربرد کودهای زیستی در شرایط کشت هیدروپونیک

 

گل رز (Rosa hybrida) به دلیل زیبایی، تنوع رنگ ودوره گل دهی طولانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به منظور مطالعه عکس العمل گل بریدنی رز به کاربرد کودهای زیستی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در گلخانه هیدروپونیک رز هلندی در باغ الندشت آستان قدس رضوی (مشهد) در سال 1389-1388 اجرا شد. فاکتور اول شامل شش رقم گل رز (ارقام Red ferover، Classic cezaanna، Rock feller، Rimini، Maroussia و Orange juice) و فاکتور دوم در چهار سطح شامل سه نوع کود بیولوژیک (بیوفارم، نیتراژین و نیتروکسین) و تیمار شاهد (بدون تلقیح) بودند.در این آزمایش، ویژگی های سطح برگ، تعداد گره، تعداد شاخه، زودگل دهی، عمر گل جای گیاه و درصد نیتروژن، پتاسیم و کلسیم برگ برای هر تیمار اندازه گیری و مقایسه میانگین آنها به روش آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. نتایج نشان داد که اثر اصلی رقم و اثر متقابل رقم و تیمار کودی بر پارامترهای تعداد گره، تعداد شاخه، زودگل دهی، عمر گل جا، سطح برگ و غلظت نیتروژن، پتاسیم و کلسیم در برگ در سطح 5% معنی دار بود. هم چنین اثر خالص تیمارهای کودی بر غلظت عناصر غذایی در برگ و سطح برگ در سطح 5% معنی دار بود. بیشترین غلظت عناصر غذایی مورد بررسی در رقم Red ferover مشاهده شد. بررسی اثر متقابل رقم و تیمارهای کودی نشان داد که در ارقام Red ferover، Classic cezaanna و Maroussia، تیمارهای تلقیح باعث افزایش غلظت نیتروژن در برگ نسبت به شاهد بدون تلقیح شد. تیمارهای کودی بیوفارم و نیتروکسین در ارقام Red ferover و Rimini باعث افزایش غلظت کلسیم در برگ نسبت به شاهد شدند که این افزایش در سطح 5% معنی دار بود. تیمار های کودی نیتراژین و نیتروکسین در رقم Rock feller باعث کاهش معنی دار غلظت کلسیم در بافت گیاه در مقایسه با تیمار شاهد شد.

تاثیر حذف برگ به همراه افزودن ساکارز بر عمر گل بریده و ویژگی های روابط آبی سه رقم رز گلخانه ای

 

این پژوهش برای درک بهتر نقش برگ در عمر گل های بریده رز، به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در شهرستان خرم آباد در سال 1389 انجام گردید. فاکتورهای مورد آزمایش عبارت بودند از: فاکتور رقم با سه سطح (کافی بریک، پلاراستار و فول هاوس)، فاکتور برگ با دو سطح شامل وجود یا عدم وجود برگ بر روی ساقه گل دهنده و فاکتور ساکارز با دو سطح شامل وجود یا عدم وجود ساکارز4% در محلول نگهدارنده گل. نتایج نشان داد که حذف برگ به طور معنی داری در افزایش تعادل آبی، وزن تر نسبی و در نتیجه افزایش عمر گل بریده موثر است. افزودن ساکارز به محلول نگهدارنده شاخه های حاوی برگ، باعث خسارت به برگ ها و کاهش شدید جذب و تعرق شده و عملا این نوع شاخه ها از این نظر شبیه به شاخه های بدون برگ عمل کردند. افزودن ساکارز با وجود افزایش میزان مواد جامد محلول گلبرگ، اثر مثبتی بر عمر گل های بریده حتی در شاخه های بدون برگ ایجاد نکرد. بالاترین عمر گل بریده مربوط به شاخه های گل بدون برگ و بدون ساکارز رقم پلاراستار با عمر 6/11 روز بود که تفاوت معنی داری با شاخه های گل بدون برگ و بدون ساکارز ارقام کافی بریک (4/11 روز) و فول هاوس (0/11 روز) نداشت. شاخه های گل دارای برگ، بدون ساکارز و با ساکارز رقم فول هاوس به ترتیب با عمر 4/7 و 4/8 روز کمترین عمر گل بریده را نشان دادند.

تاثیر سدیم نیتروپروساید بر عمر گلجایی گل های شاخه بریده رز

عمر گلجایی طولانی مهمترین فاکتور تعیین کننده ارزش اقتصادی در گل رز شاخه بریده است. در این پژوهش اثر سدیم نیتروپروساید (SNP) بصورت تیمار پالس در 4 سطح 0، 20، 40 و 60 میکرومولار بر عمر گلجایی گل های شاخه بریده رز (Rosa hybrida L.)، لیسیانتوس (Eustoma grandiflorum) و آفتابگردان (Helianthus annuus L.) بررسی شد. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار و 12 تیمار اجرا شد. نتایج نشان داد که بالاترین عمرگلجایی گل های شاخه بریده رز (33/14 روز) و آفتابگردان (5/14 روز) با کاربرد 40 میکرومولار SNP بدست می آید در حالی که بیشترین عمر گلجایی لیسیانتوس (00/14 روز) متعلق به تیمار 20 میکرومولار SNP بود. تیمار 20 میکرومولار SNP موثرترین تیمار در حفظ ماده خشک در گل های شاخه بریده رز بود.کاربرد SNP نسبت به شاهد بطور معنی داری موجب کاهش تولید اتیلن در گل های شاخه بریده رز و لیسیانتوس شد. کمترین اتیلن تولید شده در گل های شاخه بریده آفتابگردان (03/0 نانولیتر در لیتر در ساعت در هر گرم وزن تر) به تیمار 60 میکرومولار SNP تعلق داشت. SNP اثر معناداری بر جذب آب، جمعیت میکروبی محلول گلجایی و انتهای ساقه و کلروفیل b نداشت؛ اما بطور معنی داری موجب حفظ پروتیین در گل های شاخه بریده مورد آزمایش شد. بطورکلی می توان گفت که SNP از طریق مهار تولید اتیلن و حفظ پروتیین ها موجب بهبود ماندگاری پس از برداشت در گل های شاخه بریده رز، لیسیانتوس و آفتابگردان می شود.

اثر تیمار طول شاخه بریده بر عمر گلجایی و روابط آبی گل رز

یکی از فاکتورهای مهم در کنترل کیفیت محصولات گل­های تازه، طول شاخه است که تعیین کننده مهم عملکرد شاخه بریده بوده و درجه­بندی و بازاررسانی بسیاری از گل­های شاخه بریده مانند گل رز بر اساس طول شاخه است.  هدف این مطالعه بررسی تیمار طول­ های مختلف شاخه بریده و محلول ساکارز بر عمر گل­جایی و تعادل آبی گل رز رقم ’بینگو وایت‘ بود. این آزمایش به ­صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار سطح مختلف طول شاخه (25، 35، 45 و 55 سانتی­متر) و دو سطح ساکارز (صفر و دو درصد) همراه با هیپوکلریت سدیم با غلظت 50 میلی­گرم در لیتر در سه تکرار، در دمای 2± 23 درجه­ سانتی­گراد و رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و شدت نور 12 میکرومول برمترمربع در ثانیه (لامپ­های فلورسنت سفید خنک) با 12 ساعت روشنایی تا پایان عمر گلجایی انجام شد. در این آزمایش پارامترهای کیفی و کمی مختلفی از قبیل: عمرگلجایی، پتانسیل آب برگ و گل رز، نشت یونی برگ و گلبرگ، پایداری غشا سلول­های برگ و گلبرگ و هدایت روزنه­ای برگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که، بیشترین عمر گلجایی (17 روز) در کمترین  تیمار طول شاخه (25 سانتی­متر) در محلول گلجایی حاوی ساکارز دو درصد  و کمترین عمر گلجایی (10 روز) در بزرگترین طول شاخه (55 سانتی­متر) به­طور معنی­داری (01/0P <) مشاهده شد. کمترین میزان نشت یونی برگ و گلبرگ به­طور معنی­داری (05/0P <) در کوتاه­ترین طول شاخه (25 سانتی­متر) مشاهده شد، اگرچه تفاوت معنی­ داری بین سایر سطوح طول شاخه شامل  35 و 45 سانتی­متر با سطح 25 سانتی­متر وجود نداشت. کمترین میزان شاخص پایداری غشا سلولی به شکل معنی­داری (05/0P <) در بیشترین طول شاخه (55 سانتی متر) در مقایسه با سایر طول های شاخه بود.  بیشترین میزان پتانسیل آب برگ و گل  به­ صورت معنی داری (01/0P <) در تیمار 35 سانتی­متر طول شاخه در مقایسه با سایر طول­ها مشاهده گردید. هدایت روزنه­ای برگ در طول زمان کاهش یافت و تحت تاثیر تیمار طول شاخه به شکل معنی­داری قرار نگرفت. کمترین میزان پایداری غشا برگ گل رز  و گلبرگ در طول ساقه 55 سانتی­متر مشاهده شد و بین سایر طول­ها اختلاف معنی ­داری وجود نداشت. هدایت روزنه­ ای در طول زمان کاهش یافت و تحت تأثیر تیمارها قرار نگرفت. به­ طور کلی نتایج  ما نشان داد که، تیمار طول­ کوتاه­تر شاخه (25 سانتی­متر) و محلول ساکارز 2 درصد نه تنها بیشترین تأثیر را بر افزایش عمرگلجایی داشت بلکه باعث بهتر شدن وضعیت آبی، کاهش نشت یونی و افزایش پایداری غشا سلولی گلبرگ گل رز شد

بهبود عملکرد گل رز تحت تیمارهای هرس جوانه و خمسازی شاخه در رقم آوالنچ گل رز

 

چکیده

مدیریت ساختار بوته گل رز، نقش مهمی در تولید گل در طول سال دارد و میزان طول عمر بوته  گل رز را تعیین کرده و نمو گیاه و کیفیت شاخه های گل رز طول، قطر و وزن را تحت تاثیر قرار میدهد. پرورش دهندگان گل رز با هدف افزایش جذب نور و ساخت آسیمیالتها فتوسنتز بیشتر و افزایش کیفیت شاخه گل رز تولید شده، اقدام به خم ساز شاخه ها غیرتولید میکنند. در این پژوهش مدیریت مناسب هرس جوانه بوته گل رز شاخه بریده با تاکید بر خم ساز شاخه مورد بررسی قرار گرفت. به منظور انتخاب بهترین معمار ساختار بوته از نظر تولید با کیفیت ترین شاخه ها گل رز دهنده آزمون فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با دو تیمار هرس جوانه و خمساز شاخه انجام شد. هرس جوانه در دو سطح هرس 50 درصد جوانه و بدون هرس جوانه انجام شد و در تیمار خمساز ساقه سطوح بدون خمساز ، زاویه 45 ، 90 و 120 درجه انجام شد. فاکتورهای  فتوسنتز و همچنین عمر گلدانی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد خم کردن شاخه (زاویه 45 و 90 درجه)، با افزایش جذب نور و ساخت آسیمیالتها فتوسنتز بیشتر و تغییر جریان آنها از برگ ساره شاخه ها خم شده به سمت پاشاخه ها، سبب رشد مناسب آنها و افزا یش 30 درصد صفات وزن تر و وزن خشک نسبت به تیمار بدون خمساز شده است. قطر غنچه و طول شاخه گل سبب افزایش کیفیت پا از برداشات شاخه گل رز تولید شده می شود. همچنین اثر متقابل هرس جوانه و خم کردن شاخه تاثیر مثبتی بر مقدار کربوهیدرات شاخه گل رز نشان داد.