پرورش پرسیمیلیس (Phytoseiulus persimilis) به‌عنوان یکی از شکارگرهای طبیعی مهم برای کنترل بیولوژیک کنه‌های تارتن، نیازمند رعایت اصول خاصی است. این شکارگرها در محیط‌های کنترل‌شده و با تغذیه مناسب از کنه‌های تارتن تکثیر می‌شوند. در ادامه، مراحل و نکات کلیدی پرورش پرسیمیلیس آورده شده است:


1. انتخاب محیط مناسب

  • دما: پرسیمیلیس در دمای 20 تا 30 درجه سانتی‌گراد بهترین عملکرد را دارد. دمای ایده‌آل حدود 25 درجه سانتی‌گراد است.
  • رطوبت: رطوبت نسبی بین 60% تا 90% ضروری است، زیرا محیط خشک می‌تواند بقای آن‌ها را کاهش دهد.
  • نور: این شکارگرها به نور طبیعی یا مصنوعی با شدت متوسط نیاز دارند.

2. تأمین غذای مناسب

  • غذای اصلی پرسیمیلیس، کنه‌های تارتن (Tetranychus urticae) است. برای پرورش موفق:
    • کنه‌های تارتن را روی گیاهانی مانند لوبیا، توت‌فرنگی، یا خیار تکثیر کنید.
    • گیاهان باید عاری از سموم شیمیایی باشند که می‌تواند به شکارگرها آسیب بزند.

3. آماده‌سازی محیط پرورش

  • ظروف پرورش: از جعبه‌های پلاستیکی، آکواریوم، یا سینی‌های کشت برای پرورش استفاده کنید.
  • تهویه: محیط پرورش باید به‌خوبی تهویه شود تا از رشد قارچ‌ها یا بیماری‌ها جلوگیری شود.
  • بستر: از گیاهانی با برگ‌های پهن و صاف برای رشد کنه‌های تارتن و تغذیه پرسیمیلیس استفاده کنید.

4. فرآیند تکثیر

  1. انتقال کنه‌های تارتن به بستر پرورش: گیاهان میزبان را به کنه‌های تارتن آلوده کنید و اجازه دهید جمعیت کنه‌ها افزایش یابد.
  2. اضافه کردن پرسیمیلیس: پس از افزایش جمعیت کنه‌ها، پرسیمیلیس‌ها را به محیط انتقال دهید.
  3. مانیتورینگ: تعداد شکارگرها و کنه‌ها را مرتب بررسی کنید. در صورت کاهش کنه‌ها، غذای جدید اضافه کنید.

5. برداشت و بسته‌بندی

  • پس از تکثیر پرسیمیلیس، می‌توانید آن‌ها را جمع‌آوری کرده و در بسته‌بندی‌های مخصوص برای فروش یا استفاده در مزارع و گلخانه‌ها آماده کنید.
  • پرسیمیلیس باید در دمای 8 تا 12 درجه سانتی‌گراد ذخیره شود و در کوتاه‌ترین زمان ممکن به محل مصرف ارسال گردد.

6. نکات مهم

  • کنترل آفات: از ورود سایر آفات یا شکارگرهای رقابتی به محیط پرورش جلوگیری کنید.
  • استفاده از سموم: سموم شیمیایی را در محیط پرورش حذف کنید، زیرا می‌توانند به شکارگرها آسیب بزنند.
  • مدیریت جمعیت: از تکثیر بیش از حد کنه‌های تارتن جلوگیری کنید تا محیط پرورش آلوده نشود.

7. تجهیزات مورد نیاز

  • دماسنج و رطوبت‌سنج برای مانیتورینگ شرایط محیطی.
  • گیاهان میزبان سالم و مناسب.
  • ظروف ذخیره و ارسال برای نگهداری پرسیمیلیس.

کاربرد نهایی

شکارگر پرسیمیلیس در مزارع، گلخانه‌ها، و باغات برای کنترل بیولوژیک کنه‌ها به‌صورت گسترده استفاده می‌شود و جایگزینی عالی برای روش‌های شیمیایی محسوب می‌گردد.