این آزمایش به منظور بررسی اثر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم محلول غذایی بر صفات فیزیولوژیکی، طول عمر گل رز بریده و تغییرات پس از برداشت رز انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر اساس طرح کاملا تصادفی با دو رقم رز (کاپیتول و مجیک رد)، پنچ نسبت پتاسیم به کلسیم محلول غذایی (4:4، 6:4، 6:3، 8:3 و 10:2) و در سه تکرار پیاده شد. افزایش نسبت پتاسیم به کلسیم محلول غذایی منجر به تجمع پتاسیم ولی کاهش کلسیم در برگ ها شد. علاوه براین، نسبت پتاسیم به کلسیم برگ ها تحت تاثیر نسبت پتاسیم به کلسیم محلول غذایی قرار گرفت و بالاترین میزان نسبت پتاسیم به کلسیم برای برگ های تغذیه شده با محلول غذایی با نسبت 10:2 ثبت شد و پایین ترین میزان نسبت پتاسیم به کلسیم برای برگ های تغذیه شده با محلول غذایی با نسبت های پتاسیم به کلسیم 4:4 و 6:4 به دست آمد. بیشترین شاخص کلروفیل برای رقم کاپیتول یادداشت شد و نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم محلول غذایی اثرات مختلف معنی داری بر فلورسانس کلروفیل داشتند. افزایش نسبت پتاسیم به کلسیم موجب کاهش طول عمر گل بریده هر دو رقم شد. بالاترین میزان نکروز گلبرگ ها در نسبت 10:2 اتفاق افتاد و رقم مجیک رد حساسیت بیشتر و بالاترین درصد نکروز را داشت. مناسبترین نسبت پتاسیم به کلسیم از لحاظ تعادل غذایی، کاهش اثرهای آنتاگونیستی پتاسیم و کلسیم، کیفیت پس از برداشت و طول عمر بیشتر گل های رز بریده در نسبت 6:4 اخذ شد.
