با توجه به اهمیت اقتصادی که طول عمر گل های شاخه بریده دارد، در این آزمایش اثرات نانوذرات نقره، تیوسولفات نقره، هیدروکسی کوئینولین و یک ماده طبیعی شامل تیمول بر عمر پس از برداشت و تعداد باکتری های ساقه گل رز رقم ’دلس ویتا (Dolce vita’‘)‘ مورد بررسی قرار گرفت. گل های شاخه بریده به آزمایشگاهی با دمای1 ± 22 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5± 60 درصد انتقال یافتند. گل های شاخه بریده به صورت تیمار کوتاه مدت با محلول های نانوذرات نقره (Silver nanoparticle (SNP)) با غلظت های (5/2، 5 و 10 میلی گرم در لیتر)، تیوسولفات نقره (Silver Thiosulfate (STS)) (5/0، 1 و 2 میلی مولار)، 8- هیدروکسی کوئینولین سولفات (Hydroxy quinoline sulfate (HQS)) (50، 100و 200 میلی گرم در لیتر) و اسانس تیمول (Thymol) (50 ،100 و200 میلی گرم در لیتر) حاوی 5 درصد ساکارز تیمار شدند. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با 8 تکرار، هر تکرار شامل یک گل انجام شد. با توجه به نتایج، تمامی تیمارها بر طول عمر گل ها و کاهش تعداد باکتری های ساقه اثر مثبتی داشتند به طوری که هیچ باکتری در تیمارهای نانوذرات نقره با غلظت های 5 و10 میلی گرم در لیتر یافت نشد. بیشترین میانگین طول عمر (19 روز) در تیمار 5 و 10 میلی گرم در لیتر نانوذرات نقره به دست آمد. با در نظر گرفتن نتایج و جنبه های اقتصادی و کاربردی مواد مورد آزمایش، تیمار نانوذرات نقره را می توان در جهت افزایش عمر گلجای رز رقم’ دلس ویتا‘مورد استفاده قرار داد.