ارزیابی سطوح مختلف آبیاری و بستر کشت بر شاخص های رشد گل رز شاخه بریده

به منظور ارزیابی سطوح مختلف آبیاری و بستر کشت بر شاخص های رشد گل رز شاخه بریده رقم سامورایی در شرایط کشت بدون خاک، این پژوهش به صورت آزمایش کرت های خرد شده بر پایه ی طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها در این پژوهش شامل چهار سطح رژیم آبی (60، 80، 100 و 120درصد نیاز آبیاری) به عنوان کرت اصلی و سه بستر کشت (پرلیت، پرلیت-کوکوپیت با نسبت حجمی 3:1 و پرلیت-ورمی کولیت با نسبت حجمی 3:1) به عنوان کرت فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که، گیاهان واقع در رژیم آبیاری 100% (شاهد) و 120% به دلیل فراهم شدن میزان بهینه آب مصرفی و عناصر غذایی کافی، عملکرد بهتری از نظر طول شاخه گل رز، وزن تر و خشک شاخه گل رز، قطر ساقه و قطر غنچه گل رز، تعداد شاخه گل رز برداشت شده، محتوای نسبی آب برگ و محتوای کلروفیل a نسبت به گیاهان واقع در شریط تنش آبی دارا بودند؛ این در حالی است که تنش آبی بر صفت طول غنچه گل رز متاثر نشد. هم چنین اثر بستر کشت بر تمامی صفات اندازه گیری شده به استثنای طول شاخه معنی دار نشد. علاوه بر این بر همکنش تیمار رژیم آبی در بستر کشت بر هیچ یک از صفات اندازه گیری شده به جز قطر غنچه گل رز، اثر معنی داری نداشت. به طور کلی تامین بهینه آب مصرفی منجر به بهبود صفات رویشی و فیزیولوژیکی در گیاه شد؛ بنابراین در شرایط کشت گل رز رقم سامورایی، تیمار 100% و 120% به عنوان سطوح رژیم آبی پیشنهاد می شوند.

کیتوزان،زیره و دارچین بر صفات انبارمانی و بازدارندگی ازرشدقارچ پوسیدگی خاکستری در گل رز رقم دلسویتا

شناسه دیجیتال (DOR):98.1000/1735-0905.1398.35.291.94.2.1575.1575 رز یکی از مهمترین گل های شاخه بریده دنیاست که نگهداری بعد از برداشت آن چالشی مهم محسوب می شود. در این تحقیق اثر رقت های 200، 400 و 600 قسمت در میلیون کیتوزان و اسانس های زیره (Cuminum cyminum L.) و دارچین (Cinnamomum verum L.) بر کیفیت پس از برداشت و مهار قارچ Botrytis cinerea، عامل بیماری پوسیدگی خاکستری گل شاخه بریده رز رقم دلسویتا در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. برای این منظور گل ها به مدت 1 ساعت در رقت های مختلف تیمار و بعد تا پایان عمر گلجایی در آب مقطر قرار گرفتند. صفاتی مانند عمر گلجایی، شاخص ثبات غشاء گلبرگ، محتوای کلروفیل برگ، محتوای آبی برگ، گلبرگ و ساقه و محتوای کربوهیدرات محلول گلبرگ تا 9 روز پس از برداشت و با دوره های زمانی 9 روزه، بررسی و ثبت شدند. کاربرد اسانس های گیاهی و کیتوزان در زمان های مختلف پس از برداشت، منجر به بهبود بیشتر صفات مورد بررسی گردید. اثر اسانس های دارچین و زیره و همچنین کیتوزان با رقت 200 قسمت در میلیون، در بهبود بیشتر صفات مربوط به ماندگاری بهتر از سایر غلظت ها بود. رقت های 400 و 600  قسمت در میلیون کیتوزان، اسانس های دارچین و زیره نیز به طور کامل مانع از رشد قارچ B. cinerea شد. در نهایت، نتایج این پژوهش بیانگر آن بود که کاربرد کیتوزان و اسانس های گیاهیزیره و دارچین منجر به بهبود ویژگی های کیفی پس از برداشت و مهار قارچ B. cinerea و در نتیجه افزایش عمر گلجایی گل رز رقم دلسویتا شد. بنابراین، کاربرد این ترکیب های زیستی در قالب یک فرمولاسیون پایدار به منظور افزایش مدت زمان ماندگاری و ارتقاء سطح کمی و کیفی گل شاخه بریده رز توصیه می شود.

تاثیر نانوذرات نقره بیولوژیک بر رشد باکتری های محلول های نگهدارنده و افزایش عمر گلجایی گل رز

در این پژوهش نانوذرات نقره تولید شده با استفاده از عصاره گلبرگ های زعفران در 3 آزمایش جداگانه در جلوگیری از رشد باکتری های موجود در محلول نگهدارنده با هدف افزایش عمر گلجایی گل رز رقم ’وایت نااُمی‘ به کار برده شد. در آزمایش اول تاثیر نسبت های مختلف نانوذرات نقره و عصاره گلبرگ های زعفران (1:20، 1:5 و 1:2) بر جلوگیری از رشد مهم ترین باکتری های آلوده سازنده محلول های نگهدارنده شامل Bacillus subtilus، Bacillus cereu، Acinetobacter، Pseudomonads fluorescensوPseudomonas aeruginosa به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. نتایج نشان داد تاثیر نسبت های به کار رفته بر میزان رشد باکتری ها معنادار است. عصاره گلبرگ های زعفران هیچ گونه اثر ضد باکتری نداشت و غلظت های 1:5 و 1:20 بیشترین اثر بازدارندگی رشد را در باکتری های گرم مثبت نشان دادند. در آزمایش های دوم و سوم نیز تاثیر نسبت های مختلف نانوذرات نقره بر عمر گلجایی، وزن تر نسبی و میزان محلول جذب شده نسبی گل رز رقم ’وایت نااُمی‘ با کاربرد دو روش دائمی و کوتاه مدت بررسی شد. نتایج نشان داد که نسبت های کم نانوذرات نقره استفاده شده به ویژه 1:20 به طور معناداری با افزایش وزن تر نسبی سبب افزایش عمر گلجایی تقریباً دو برابری در مقایسه با شاهد شد.

بررسی اثر متقابل بنزوات سدیم و اتانول روی عمر گلجایی گل های شاخه بریده رز رقم ’اولانچ‘

عمر گلجایی گل های شاخه بریده گل رز تحت تاثیر اتیلن و تنش آبی کاهش می یابد. اتانول و بنزوات سدیم از جمله ترکیبات مورد استفاده در محلول گلجایی هستند که دارای اثر ضد میکروبی و ضد اتیلنی می باشند. در این راستا و جهت بررسی اثر سطوح مختلف اتانول (0، 2، 4 و 6 درصد) و بنزوات سدیم (0، 150، 200 و 250 میلی گرم در لیتر) روی عمر گلجایی گل های شاخه بریده رز رقم ’اولانچ‘ آزمایشی فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 16 تیمار در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی بصورت پالس24 ساعته استفاده شدند. از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. نتایج نشان داد که اثر متقابل "اتانول× بنزوات سدیم" موجب بهبود عمر گلجایی و سایر صفات ارزیابی شده می شود، بطوری که بیشترین عمرگلجایی (13 روز)، جذب آب (3/54 میلی لیتر در هر گرم وزن تر)، ماده خشک (44/38 درصد)، پروتیین گلبرگ (35/08 درصد) و کلروفیل کل (13/09 میلی گرم در هر گرم وزن تر) با کاربرد "اتانول 4 درصد× 150 میلی گرم در لیتر بنزوات سدیم" حاصل شد. "اتانول 4 درصد×150 میلی گرم در لیتر بنزوات سدیم " دارای کمترین کاهش وزن تر (1/98 گرم)، کمترین باکتری انتهای ساقه (8/33 کلنی)، کمترین جمعیت باکتری محلول گلجایی (23/33 کلنی) و کمترین تولید اتیلن (0/4 نانولیتر در لیتر در ساعت در گرم وزن تر) بود. باتوجه به نتایج حاصل، استفاده ترکیبی از "اتانول 4 درصد×150 میلی گرم در لیتر بنزوات سدیم" جهت حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گل های شاخه بریده رز رقم ’اولانچ‘ توصیه می شود.

فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و میزان پروتئین در گل رز

آزمایشی به منظور بررسی تاثیر سدیم نیتروپروساید و تیدیازورون بر میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و پروتئین گل شاخه بریده رز رقم سنسیرو انجام شد. این آزمایش با دو فاکتور تیدیازورون(TDZ) در سه سطح (0، 20 و40 میکرومول در لیتر) و سدیم نیتروپروساید((SNP به عنوان دهنده اکسید نیتریک در چهار سطح (0، 20، 40 و60 میکرومول در لیتر) به همراه 2 درصد ساکارز بصورت پالسی در سه تکرار و در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. در این آزمایش مقدار پروتئین و میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت شامل کاتالاز و پراکسیداز در برگ ها و گلبرگ های گل شاخه بریده رز رقم سنسیرو مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های بدست آمده توسط نرم افزارSPSS تجزیه وتحلیل گردید.

نتایج نشان داد که 40 میکرومول در لیتر تیدیازورون بیشترین تاثیر را بر میزان پروتئین برگ های گل رز، گلبرگ های گل رز و فعالیت کاتالاز برگ های گل رز داشت. تیمار 40 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید، میزان پروتئین برگ های گل رز و گلبرگ های گل رز و میزان فعالیت پراکسیداز برگ های گل رز و تیمار 60 میکرومول در لیتر سدیم نیتروپروساید کاتالاز گلبرگ های گل رز را افزایش داد. بیشترین فعالیت کاتالاز برگ های گل رز و گلبرگ های گل رز و مقدار پروتئین برگ های گل رز از تیمار 40 میکرو مول سدیم نیتروپروساید با 20 میکرومول در لیتر تیدیازورون حاصل شد.

تاثیر تیمار قبل و پس از برداشت گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) بر کنترل سرمازدگی گل شاخه بریده

به دلیل حساسیت گل های شاخه بریده آنتوریومبه سرمازدگی، دمای بهینه نگهداری آنها 5/12 تا 20 درجه سانتی گراد می باشد. در این پژوهش، تاثیر تیمار گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در غلظت های صفر (شاهد)، 1، 5، 10، 15 و 20 میلی مولار به صورت اسپری قبل از برداشت و غوطه وری انتهای ساقه پس از برداشت (15 دقیقه در دمای 20 درجه سانتی گراد) بر سرمازدگی پس از برداشت گل شاخه بریده آنتوریوم رقم سیریون نگهداری شده در دمای 4 درجه سانتی گراد به مدت 21 روز مورد ارزیابی قرار گرفت. سرمازدگی در گل شاخه بریده آنتوریوم با قهوه ای شدن اسپات به همراه افزایش نشت یونی و تجمع مالون دی آلدئید (MDA) همراه بود. تیمار GABA در غلظت های 1 و 5 میلی مولار، به ترتیب قبل و پس از برداشت، موجب کاهش قهوه ای شدن اسپات گردید و افزایش نشت یونی و تجمع MDA را به تاخیر انداخت. تیمار GABA کاهش محتوای نسبی آب (RWC) در اسپات گل های شاخه بریدهآنتوریوم در طول 21 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد را به تاخیر انداخت. علاوه بر این، در طول 21 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتی گراد، تیمار GABA کاهش آنتوسیانین را کندتر نموده وگل های شاخه بریدهآنتوریوم تیمارشده با GABA دارای سطوح بالای آنتوسیانین بودند. تیمار GABA موجب افزایش تجمع گلایسین بتائین (GB) در گل های شاخه بریده آنتوریوم در دمای 4 درجه سانتی گراد گردید.

کاربرد قبل از برداشت γ-آمینو بوتیریک اسید و کلرید کلسیم بر بهبود عمر گلجایی گل رز شاخه رقم جومیلیا

این مطالعه با هدف بررسی اثرات گاما آمینو بوتیریک اسید (GABA) و کلرید کلسیم (CaCl2) بر عمر گلجایی و فعالیت آنزیم ACC سنتاز گل رز شاخه بریده رقم جومیلیا انجام شد. یک آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در گلخانه کشت بدون خاک انجام شد. تیمارها شامل گابا در چهار غلظت (0، 20، 40 و 60 میلی مولار) و کلرید کلسیم در سه غلظت (0، 0/75 و 1.5 درصد به صورت محلول پاشی) بود. کاربرد ترکیبی گابا و کلرید کلسیم به طور قابل توجهی عمر گلجایی گل رز شاخه بریده را در مقایسه با شاهد افزایش داد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عمر گلجایی در گیاهان تیمار شده با گابا 20، 40 یا 60 میلی مولار و 0/75 درصد کلرید کلسیم کلسیم و گل های تیمار نشده به ترتیب با 19/1، 18/86، 18/74 و 13/85 روز به دست آمد. کاربرد قبل از برداشت گابا و کلرید کلسیم فعالیت آنزیم ACC سنتاز را مهار کرد. بیشترین و کمترین فعالیت ACC سنتاز در گیاهان تیمار شده با 40 میلی مولار گابا و کلرید کلسیم 1/5 و 0/75 درصد و گل های تیمار نشده به ترتیب با 3/57، 3/96 و 8/18 نانومول بر گرم وزن تر مشاهده شد. کاربرد ترکیبی گابا و کلرید کلسیم میزان کلسیم را 100/95 درصد نسبت به گیاهان شاهد افزایش داد. بیشترین و کمترین میزان کلروفیل کل در برگها مربوط به گیاهان تیمار شده با 60 میلی مولار گابا و 0/75 و 1/5 درصد کلرید کلسیم و گل های تیمار نشده به ترتیب با 8/4، 8/24 و 6/22 میلی گرم بر گرم وزن تر بود. محلول پاشی گابا و کلرید کلسیم به طور قابل توجهی (P < 0.01) باعث افزایش محتویات پلی آمین ها مانند پوترسین (put)، اسپرمیدین (spd) و اسپرمین (spm) در گلبرگ های گل رز تیمار شده شد. بنابراین استفاده از محلول پاشی با 60 میلی مولار gaba  و کلسیم کلرید 1/5 درصد به دلیل افزایش 38 درصدی عمر گل رز بریده توصیه می شود.

اثر اسانس های مرزه و میخک روی عمر گل جایی، تعادل آبی شاخه و برگ در گل شاخه بریده رز رقم ولوت

 

این آزمایش به منظور بررسی اثر اسانس های گیاهی مرزه (Satureja hortensis) و میخک(Syzygium aromaticum) در غلظت های صفر، 250 و 500 میلی گرم در لیتر روی عمر گل جایی گل شاخه بریده رز رقم ولوت انجام شد. آزمایش تحت شرایط دمای 2±20 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 70-60 درصد، شدت نور سفید 12 میکرومول در متر مربع در ثانیه و 12 ساعت طول روز انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با 18 تیمار با 3 تکرار و 3 گل شاخه بریده در هر گلدان برای اندازه گیری صفات عمر گل جایی، وزن تر نسبی شاخه، جذب محلول شاخه، هدایت روزنه ای برگ، نسبت فلورسنس کلروفیل و محتوی کلروفیل برگ در هر تکرار صورت گرفت. تیمار 500 میلی گرم در لیتر از اسانس های گیاهی منجر به حفظ عمر گل جایی شاخه بریده ها شد. 250 میلی گرم در لیتر از اسانس ها شاخص کلروفیل برگ و جذب محلول را در مقایسه با سایر غلظت ها افزایش داد. تیمار محلول ساکارز 2 درصد توانست باعث حفظ معنی دار عمر گل جایی، نسبت فلورسانس کلروفیل و محتوی کلروفیل برگ نسبت به تیمار ساکارز صفر شود. اسانس های مرزه و میخک به ترتیب در غلظت های 500 و 250 میلی گرم در لیتر باعث حفظ وزن تر نسبی شاخه و کاهش هدایت روزنه ای برگ شدند.
 

اثر غلظت های مختلف کلسیم بر ویژگی های کیفی گل در دو رقم رز تحت شرایط هیدروپونیک

کلسیم یکی از مهم ترین عناصر ضروری در رشد و نمو گیاهان است که بر بسیاری از فعالیت های فیزیولوژیکی بافت گیاه حتی در پس از برداشت موثر است. کلسیم نقش مهمی در ثبات سلول و انسجام بافت های گیاهی دارد و میزان کلسیم بافت گیاه در مورد بسیاری از محصولات به عنوان یک ویژگی و صفت کیفی مطرح می باشد. در این تحقیق اثر غلظت های مختلف کلسیم محلول غذایی (150، 220، 300 و 400 میلی گرم در لیتر) بر خصوصیات گل دهی دو رقم گل رز شاخه بریده (اتوپیا و دولسویتا) به صورت طرح فاکتوریل در سال 90-1389 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر اصلی رقم و کلسیم بر صفات مورد مطالعه معنی دار بودند ولی اثرات متقابل رقم و غلظت های کلسیم در این صفات تفاوت معنی داری نشان ندادند. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که بین دو رقم رز در برخی صفات زایشی مانند طول ساقه گل، قطر ساقه گل و طول عمر گل تفاوت معنی داری در سطح احتمال 5% آزمون دانکن وجود دارد.

طراحی و ساخت ربات تشخیص گل رز در گلخانه و ناوبری بر مبنای تعقیب خطوط مسیر

 

علم رباتیک برای به حداقل رساندن شرایط کاری سخت و کاهش خطر همراه با نظارت و کنترل دقیق می‌تواند اهداف اتوماسیون کشاورزی را برآورده نماید. کاربرد ربات در گلخانه گل رز، محدودیت‌های متعددی نظیر امکان برخورد ربات با گل‌ها و سازه‌های گلخانه، سرعت پیشروی، توانایی ربات در حمل بار و سازگاری با شرایط دما و رطوبت بالا وجود دارد. در این پژوهش سامانه رباتیکی بمنظور پیمایش مابین ردیف‌های گل و تشخیص گل رز در گلخانه طراحی و ساخته شد.