در سال ۱۳۸۲ فعالیت کمپانی ریواس، به تولید ده رنگ گل رز شاخه بریده متمرکز گردیده است. هم اکنون با بیش از چهار هکتار سالن گلخانه ای مدرن مفتخر به تولید انواع قلمه رز، تولید بیش از ۱۵ واریته و بیش از ده رنگ گل شاخه بریده و گل رز خوشه ای می باشد.

۷۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «سفارش شکارگر پرسیمیلیس» ثبت شده است

تاثر گرما در گل رز

گرما و دمای بالا می‌توانند تأثیرات قابل توجهی بر رشد، گل‌دهی و سلامت گل رز داشته باشند. گل رز، مانند بسیاری از گیاهان دیگر، نیاز به شرایط دمایی خاص برای رشد و شکوفایی دارد. اگر دما بیش از حد بالا باشد، می‌تواند مشکلات زیادی برای گیاه ایجاد کند. در اینجا، تأثیرات گرما بر گل رز و راه‌های مقابله با آن را بررسی می‌کنیم:


1. تأثیرات گرما بر رشد و گل‌دهی گل رز

  • کاهش کیفیت گل‌ها:

    • دمای بالا می‌تواند باعث ایجاد گل‌های کوچک‌تر و با کیفیت پایین‌تر شود. در گرمای شدید، گل‌های رز به سرعت پژمرده و آسیب‌دیده می‌شوند و در نتیجه، عمر گل‌ها کوتاه می‌شود.
  • افت رشد گیاه:

    • گرمای شدید می‌تواند باعث توقف رشد و کاهش تولید گل‌های جدید شود. گیاه در این شرایط تلاش می‌کند تا از گرما و خشکی محافظت کند و به جای تولید گل، بیشتر انرژی خود را صرف حفظ سلامت خود می‌کند.
  • پژمردگی گل‌ها و برگ‌ها:

    • در دمای بالا، گل‌ها و برگ‌های گل رز ممکن است سریع‌تر خشک شوند و پژمرده شوند. این وضعیت در زمانی که آبیاری مناسب نباشد یا گیاه در معرض نور مستقیم خورشید قرار گیرد، تشدید می‌شود.
  • تنش حرارتی و آسیب به برگ‌ها:

    • دمای بالای 30 درجه سانتی‌گراد می‌تواند باعث سوختگی برگ‌ها شود، که در آن برگ‌ها به رنگ قهوه‌ای یا زرد در می‌آیند و خشک می‌شوند.

2. تأثیرات گرما بر عملکرد ریشه‌ها و خاک

  • خشکی خاک:

    • گرمای زیاد باعث تبخیر سریع آب از خاک می‌شود، که منجر به خشکی خاک و کاهش دسترسی ریشه‌ها به آب می‌شود. این امر می‌تواند تأثیر منفی بر رشد گیاه و تولید گل بگذارد.
  • خنک نشدن خاک در شب:

    • در دماهای بالا، شب‌ها نیز خاک به میزان کافی خنک نمی‌شود، که باعث افزایش تنش گیاه می‌شود و بر توانایی آن برای گل‌دهی تأثیر منفی می‌گذارد.
  • افزایش نیاز به آبیاری:

    • در شرایط گرم، گیاه نیاز به آبیاری بیشتری دارد. اگر گیاه به‌طور مداوم در معرض گرما باشد، آبیاری بیشتر و منظم‌تر ضروری است تا از خشکی ریشه‌ها جلوگیری شود.

3. علائم تنش گرمایی در گل رز

  • پژمردگی یا تغییر رنگ برگ‌ها:

    • برگ‌ها ممکن است زرد یا قهوه‌ای شوند و در نهایت خشک شوند. این وضعیت به‌ویژه در روزهای گرم و آفتابی یا در مناطق با رطوبت پایین شایع است.
  • کاهش گل‌دهی:

    • در شرایط گرمای شدید، گل رز ممکن است تولید گل‌های کمتر یا گل‌هایی با کیفیت پایین‌تر داشته باشد.
  • خشک شدن گل‌ها:

    • گل‌های تازه ممکن است زودتر پژمرده شوند و کیفیت ظاهری آن‌ها به‌ویژه در فصل‌های گرم کاهش یابد.

4. راهکارهای مقابله با گرمای زیاد برای گل رز

1. انتخاب مکان مناسب برای کاشت

  • سایه‌بان یا سایه جزئی:
    اگر در منطقه‌ای با دمای بالای 30 درجه سانتی‌گراد زندگی می‌کنید، بهتر است گل رز را در مکانی بکارید که سایه جزئی دریافت کند. این کار به جلوگیری از آسیب ناشی از تابش مستقیم خورشید کمک می‌کند.
  • محل کاشت با تهویه مناسب:
    اطمینان حاصل کنید که گیاهان در مکانی با تهویه مناسب قرار دارند تا از تجمع گرما جلوگیری شود.

2. آبیاری منظم و مناسب

  • آبیاری عمیق و منظم:
    در روزهای گرم، آبیاری عمیق و به‌صورت منظم ضروری است. آبیاری در صبح زود یا عصر به جلوگیری از تبخیر سریع آب کمک می‌کند.
  • استفاده از مالچ:
    مالچ‌پاشی اطراف پایه گل رز می‌تواند به حفظ رطوبت خاک و جلوگیری از تبخیر سریع آب کمک کند. استفاده از مالچ ارگانیک مانند خاک‌اره، برگ‌های خشک یا کمپوست توصیه می‌شود.

3. استفاده از سایه‌بان‌ها و پوشش‌ها

  • پوشاندن گل رز در دمای بالا:
    در صورت لزوم، می‌توانید گل‌ها را با استفاده از سایه‌بان‌های مخصوص یا پوشش‌های پارچه‌ای سبک در برابر تابش مستقیم خورشید محافظت کنید.
  • استفاده از توری‌های سایه‌دار:
    توری‌های سایه‌دار برای جلوگیری از تابش مستقیم نور خورشید می‌توانند بسیار مفید باشند.

4. هرس و مراقبت از گیاه

  • هرس به موقع:
    هرس صحیح و به موقع به گیاه کمک می‌کند تا انرژی خود را صرف رشد گل‌های جدید و نه شاخه‌های ضعیف و آسیب‌دیده کند.
  • حذف گل‌های پژمرده:
    گل‌های خشک و پژمرده باید حذف شوند تا گیاه انرژی خود را برای تولید گل‌های جدید صرف کند.

5. کنترل آفات و بیماری‌ها

  • کنترل آفات:
    گرما ممکن است باعث جذب بیشتر آفات مانند شته‌ها یا تریپس‌ها شود. استفاده از روش‌های طبیعی یا شیمیایی برای کنترل آفات ضروری است.
  • پیشگیری از بیماری‌ها:
    در شرایط گرما، احتمال شیوع بیماری‌های قارچی و باکتریایی بیشتر می‌شود. استفاده از قارچ‌کش‌ها و مواد ضدباکتری به کاهش خطر این بیماری‌ها کمک می‌کند.

6. استفاده از تقویت‌کننده‌های رشد

  • محلول‌پاشی با مواد محرک رشد:
    محلول‌پاشی با محلول‌های حاوی ویتامین‌ها یا جلبک دریایی می‌تواند به کاهش تنش گرمایی و تحریک رشد کمک کند.

نتیجه‌گیری

گرما می‌تواند تأثیرات منفی قابل توجهی بر گل رز داشته باشد، اما با استفاده از روش‌های مدیریت دما، آبیاری منظم، هرس صحیح و محافظت از گیاه در برابر تابش مستقیم خورشید، می‌توان این تأثیرات را کاهش داد. همچنین، انتخاب مکان مناسب کاشت و استفاده از مالچ می‌تواند به حفظ رطوبت خاک و کاهش تنش حرارتی کمک کند و گیاه را برای تولید گل‌های سالم و باکیفیت تحریک کند.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

نحوه تحریک گل‌دهی در گل رز

تحریک گل‌دهی در گل رز مستلزم رعایت تکنیک‌ها و روش‌هایی است که باعث تقویت رشد گیاه و افزایش تولید گل‌ها می‌شود. در ادامه، روش‌های مؤثر برای تحریک گل‌دهی در گل رز آورده شده است:


1. هرس صحیح

  • هرس به موقع:
    • هرس در اواخر زمستان یا اوایل بهار باعث تحریک رشد جدید و افزایش گل‌دهی می‌شود.
  • حذف گل‌های پژمرده:
    • بعد از هر دوره گل‌دهی، گل‌های خشک و پژمرده را قطع کنید تا گیاه انرژی خود را به تولید گل‌های جدید اختصاص دهد.
  • کوتاه کردن شاخه‌ها:
    • شاخه‌های ضعیف و نازک را کوتاه کنید تا رشد شاخه‌های قوی و بارور تسهیل شود.

2. تغذیه مناسب

  • استفاده از کودهای متعادل:
    • از کودهایی با نسبت متعادل نیتروژن (N)، فسفر (P) و پتاسیم (K) استفاده کنید.
    • فسفر نقش مهمی در تحریک گل‌دهی دارد و پتاسیم کیفیت گل‌ها را بهبود می‌بخشد.
  • زمان کوددهی:
    • کوددهی را در اوایل فصل رشد (بهار) شروع کنید و در طول فصل رشد با فواصل منظم ادامه دهید.
    • از کودهای حاوی فسفر بالا قبل از شروع گل‌دهی استفاده کنید.

3. نور کافی

  • نور مستقیم خورشید:
    • گل رز برای گل‌دهی مطلوب نیاز به حداقل 6-8 ساعت نور مستقیم خورشید در روز دارد.
  • جابه‌جایی در گلدان:
    • اگر گل رز در گلدان کاشته شده است، آن را به مکانی با نور بهتر منتقل کنید.

4. آبیاری منظم

  • آبیاری به اندازه:
    • خاک باید مرطوب باشد اما غرقابی نشود.
    • در زمان گل‌دهی، آبیاری منظم باعث تولید گل‌های بیشتر و باکیفیت‌تر می‌شود.
  • آبیاری در صبح:
    • آبیاری صبحگاهی به جذب بهتر آب و جلوگیری از بیماری‌های قارچی کمک می‌کند.

5. کنترل جوانه‌های اضافی

  • حذف جوانه‌های جانبی:
    • جوانه‌های جانبی غیرضروری را حذف کنید تا گیاه انرژی خود را به گل‌دهی روی شاخه‌های اصلی اختصاص دهد.

6. استفاده از مواد آلی و تقویتی

  • مالچ‌پاشی:
    • استفاده از مالچ ارگانیک (مانند کمپوست یا کود حیوانی پوسیده) باعث بهبود تغذیه خاک و افزایش گل‌دهی می‌شود.
  • مواد تقویتی:
    • استفاده از کودهای آلی یا محلول‌پاشی با عصاره جلبک دریایی یا کودهای حاوی اسیدهای آمینه می‌تواند محرک گل‌دهی باشد.

7. تنظیم دما

  • دمای مناسب:
    • گل رز در دمای معتدل بهترین گل‌دهی را دارد. اگر دما بیش از حد بالا یا پایین باشد، گل‌دهی کاهش می‌یابد.
  • محافظت از گیاه:
    • در هوای بسیار گرم یا سرد، گیاه را با سایبان یا پوشش مناسب محافظت کنید.

8. مدیریت آفات و بیماری‌ها

  • کنترل آفات:
    • آفات مانند شته‌ها و تریپس می‌توانند بر گل‌دهی تأثیر منفی بگذارند. آن‌ها را با روش‌های طبیعی یا شیمیایی کنترل کنید.
  • پیشگیری از بیماری‌ها:
    • بیماری‌های قارچی مانند سفیدک پودری یا لکه سیاه را با قارچ‌کش‌های مناسب درمان کنید.

9. تحریک گل‌دهی با روش‌های خاص

  • حذف برگ‌های پایینی:
    • این کار به افزایش جریان هوا و هدایت انرژی گیاه به سمت گل‌دهی کمک می‌کند.
  • ایجاد تنش کنترل‌شده:
    • گاهی ایجاد تنش ملایم (مانند کاهش کوتاه‌مدت آبیاری) می‌تواند گیاه را به گل‌دهی بیشتر تحریک کند.

10. انتخاب رقم مناسب

  • برخی از ارقام گل رز به‌طور طبیعی گل‌دهی مداوم دارند. برای داشتن گل‌دهی بیشتر، این ارقام را انتخاب کنید:
    • رزهای هیبرید چای
    • رزهای فلوریبوندا
    • رزهای مینیاتوری

نتیجه‌گیری

ترکیب هرس صحیح، تغذیه مناسب، نور کافی، و مدیریت آفات و بیماری‌ها، به همراه توجه به نیازهای خاص گیاه، می‌تواند گل‌دهی گل رز را به حداکثر برساند. مراقبت مستمر و مدیریت دقیق شرایط محیطی، راز داشتن رزهای زیبا و پرگل است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

نگهداری از گل رز در زمستان

گل رز در زمستان نیاز به مراقبت‌های خاصی دارد تا بتواند از سرما و شرایط نامساعد فصلی جان سالم به در برده و در فصل رشد بعدی به‌خوبی شکوفا شود. شرایط و نیازهای گل رز در زمستان به نوع رز، منطقه جغرافیایی و شدت سرمای زمستان بستگی دارد. در ادامه به نکات مهم درباره مراقبت از گل رز در زمستان پرداخته شده است:


1. آماده‌سازی برای زمستان

  • هرس اولیه:

    • شاخه‌های خشک، آسیب‌دیده یا بیمار را پیش از شروع زمستان حذف کنید.
    • این کار به کاهش پناهگاه آفات و بیماری‌ها کمک می‌کند.
  • کاهش آبیاری:

    • با نزدیک شدن به زمستان، آبیاری را کاهش دهید تا گیاه به‌تدریج وارد دوره خواب شود.
  • کوددهی:

    • از اواخر پاییز تا زمستان از کوددهی خودداری کنید، زیرا رشد جدید در این فصل حساس به سرما است.

2. محافظت در برابر سرما

  • پوشش خاک (مالچ):
    • لایه‌ای از برگ‌های خشک، خاک‌اره یا کمپوست را روی خاک اطراف گیاه اضافه کنید تا ریشه‌ها را از سرمای شدید محافظت کند.
  • پوشاندن گیاه:
    • برای مناطقی با سرمای شدید، می‌توانید ساقه‌ها را با گونی، پارچه یا مواد مخصوص باغبانی بپوشانید.
    • از ایجاد فضای کافی برای تهویه مطمئن شوید.

3. انتقال به فضای سرپوشیده (در صورت امکان)

  • اگر گل رز شما در گلدان کاشته شده است، می‌توانید آن را به فضای سرپوشیده یا گلخانه منتقل کنید.
  • گلخانه باید خنک باشد، زیرا گل رز به دوره خواب زمستانی نیاز دارد.

4. جلوگیری از خشکی در زمستان

  • در مناطق سرد و خشک، اطمینان حاصل کنید که خاک کاملاً خشک نشود. آبیاری کم و کنترل‌شده می‌تواند مفید باشد.

5. هرس نهایی و آماده‌سازی برای بهار

  • پس از اتمام سرما و پیش از شروع بهار، هرس نهایی را انجام دهید.
    • شاخه‌های مرده و بیمار را حذف کنید.
    • شاخه‌های سالم را کوتاه کنید تا رشد جدید تشویق شود.

مزایای مراقبت مناسب زمستانی

  • افزایش مقاومت: گل رز در برابر سرما و بیماری‌ها مقاوم‌تر می‌شود.
  • رشد بهتر در بهار: خواب زمستانی باعث تقویت سیستم ریشه و آمادگی برای رشد بهتر در فصل رشد می‌شود.
  • گل‌دهی مطلوب: مراقبت زمستانی موجب شکوفایی و گل‌دهی بهتر در فصل بهار و تابستان می‌شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید گل رز خود را از آسیب‌های زمستانی محافظت کرده و از زیبایی آن در فصل‌های گرم‌تر لذت ببرید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

اثر تریپس در پرورش گل رز

تریپس (Thrips) از جمله آفات مهم در پرورش گل رز است که می‌تواند تأثیرات قابل توجهی بر کیفیت و سلامت گیاه داشته باشد. این حشرات کوچک و باریک از شیره سلول‌های گیاه تغذیه می‌کنند و معمولاً در زیر برگ‌ها، گلبرگ‌ها و قسمت‌های جوان گیاه فعالیت دارند. اثرات تریپس بر گل رز شامل موارد زیر است:

1. تغییر شکل و رنگ گل‌ها:

  • تریپس باعث ایجاد لکه‌های نقره‌ای یا زرد بر روی گلبرگ‌ها می‌شود.
  • ممکن است گلبرگ‌ها پیچ خورده یا ناقص باز شوند.

2. کاهش کیفیت ظاهری:

  • تغذیه تریپس از گل‌ها باعث آسیب‌دیدگی و کاهش ارزش زینتی گل‌های رز می‌شود.

3. کاهش رشد گیاه:

  • حمله شدید تریپس می‌تواند مانع رشد بهینه گیاه شده و ضعف عمومی آن را افزایش دهد.

4. انتقال بیماری‌ها:

  • تریپس ناقل برخی ویروس‌های گیاهی است که می‌توانند به‌طور غیرمستقیم آسیب جدی به گل رز وارد کنند.

روش‌های کنترل و پیشگیری از تریپس در گل رز

1. مدیریت زراعی:

  • رعایت بهداشت گلخانه و حذف بقایای گیاهی که می‌تواند محل تخم‌گذاری تریپس باشد.
  • استفاده از توری‌های ریز برای جلوگیری از ورود تریپس به گلخانه.
  • حفظ تهویه مناسب برای کاهش شرایط مساعد رشد تریپس.

2. کنترل بیولوژیکی:

  • استفاده از دشمنان طبیعی مانند Amblyseius swirskii (کنه شکارگر) یا Orius spp. برای کنترل تریپس.

3. استفاده از روش‌های شیمیایی:

  • در صورت شدت آلودگی، استفاده از حشره‌کش‌های مجاز مانند اسپینوساد یا آبامکتین.
  • تناوب در استفاده از سموم برای جلوگیری از مقاومت آفت.

4. روش‌های فیزیکی:

  • استفاده از کارت‌های چسبنده زرد برای ردیابی و کاهش جمعیت تریپس.

کنترل منظم و استفاده از ترکیبی از روش‌های ذکرشده می‌تواند به کاهش تأثیرات تریپس بر گل رز کمک کند و کیفیت گل‌ها را حفظ نماید.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

تابش نور لامپ رشد و تأثیر آن بر رشد گل رز در گلخانه

نور یکی از عوامل کلیدی برای فتوسنتز، رشد و گلدهی گیاهان است. در گلخانه‌ها، تأمین نور کافی و با کیفیت مناسب برای رشد رز بریدنی ضروری است. استفاده از لامپ‌های رشد گیاه (Grow Light) به‌ویژه در مناطقی با نور طبیعی کم یا در فصل‌هایی که شدت نور کاهش می‌یابد، بسیار مؤثر است.


1. اهمیت نور برای رشد گل رز

  • فتوسنتز: تولید کربوهیدرات‌ها برای تأمین انرژی لازم جهت رشد گیاه.
  • تنظیم رشد و گلدهی: طول موج‌های خاص نور (مانند قرمز و آبی) بر توسعه ساقه، شاخه، برگ و گل‌دهی تأثیر مستقیم دارند.
  • کنترل فتوپریود: دوره نوری بر تحریک گلدهی و تنظیم چرخه رشد گیاه مؤثر است.

2. ویژگی‌های نور لامپ رشد برای گل رز

لامپ‌های رشد باید نوری با طیف مناسب برای فتوسنتز و رشد تولید کنند. نور خورشید شامل طول موج‌های مختلف است، اما برای گیاهان طول موج‌های آبی (400-500 نانومتر) و قرمز (600-700 نانومتر) مهم‌تر هستند.

انواع نور مورد استفاده:

  • نور آبی: تحریک رشد رویشی (رشد برگ و ساقه)، افزایش تراکم گیاه و کاهش ارتفاع بیش از حد ساقه.
  • نور قرمز: تحریک گلدهی، بهبود کیفیت گل‌ها و افزایش اندازه گل.
  • نور سفید کامل (Full Spectrum): شبیه‌سازی نور طبیعی خورشید و مناسب برای تمام مراحل رشد.

3. تأثیر تابش نور لامپ رشد بر رشد و گلدهی رز

الف. رشد رویشی (Leaf and Stem Development):

  • افزایش فتوسنتز و تولید مواد مغذی برای رشد.
  • تقویت ساقه‌ها و کاهش کشیدگی غیرطبیعی.
  • بهبود رنگ برگ‌ها (سبز تیره‌تر به دلیل افزایش کلروفیل).

ب. گلدهی:

  • افزایش تعداد گل‌های تولیدی.
  • بهبود رنگ و کیفیت گلبرگ‌ها.
  • تسریع زمان گلدهی در صورت استفاده از نور قرمز کافی.

ج. ماندگاری گل‌ها:

  • کاهش تنش نوری و افزایش کیفیت ساقه و برگ منجر به ماندگاری بیشتر گل‌ها در محیط پس از برداشت می‌شود.

4. انواع لامپ رشد مناسب برای گلخانه‌های رز

الف. لامپ‌های LED رشد:

  • مزایا:
    1. مصرف انرژی کم و بهره‌وری بالا.
    2. تولید طیف نوری دقیق (آبی و قرمز یا طیف کامل).
    3. طول عمر زیاد (بیش از 50,000 ساعت).
    4. کاهش تولید حرارت (جلوگیری از تنش گرمایی).
  • کاربرد: مناسب برای استفاده طولانی‌مدت در گلخانه.

ب. لامپ‌های فلورسنت (Fluorescent):

  • مزایا:
    • ارزان‌تر از LED.
    • تولید نور سفید مناسب برای مراحل اولیه رشد.
  • معایب:
    • شدت نور کمتر و تولید گرمای بیشتر نسبت به LED.

ج. لامپ‌های تخلیه با شدت بالا (HID):

  • مزایا:
    • شدت نور بالا.
    • مناسب برای گلخانه‌های بزرگ.
  • معایب:
    • مصرف انرژی زیاد و تولید گرمای بالا.
    • نیاز به سیستم خنک‌کننده.

5. پارامترهای مهم در استفاده از لامپ رشد

الف. شدت نور (Light Intensity):

  • گل رز برای رشد مطلوب به شدت نوری حدود 10,000 تا 12,000 لوکس نیاز دارد.
  • استفاده از لامپ‌هایی با توان کافی برای تأمین این شدت نور ضروری است.

ب. طول روز (Photoperiod):

  • رزها برای گلدهی به دوره نوری طولانی (14-16 ساعت در روز) نیاز دارند.
  • لامپ‌های رشد می‌توانند این مدت را شبیه‌سازی کنند.

ج. فاصله لامپ از گیاه:

  • فاصله مناسب لامپ از گیاه (30-50 سانتی‌متر) باید حفظ شود تا نور کافی به گیاه برسد و از آسیب ناشی از گرمای لامپ جلوگیری شود.

6. مزایای استفاده از لامپ رشد در گلخانه رز

  1. افزایش تولید: تولید گل بیشتر و با کیفیت بالاتر.
  2. بهبود کیفیت گل‌ها: رنگ درخشان‌تر، گلبرگ‌های مقاوم‌تر و اندازه بزرگ‌تر.
  3. کنترل محیطی بهتر: کاهش وابستگی به شرایط آب‌وهوایی و فصلی.
  4. کاهش مصرف انرژی: به‌ویژه در لامپ‌های LED.
  5. ماندگاری بالاتر: افزایش طول عمر گل‌های شاخه بریده.

7. نکات کاربردی برای استفاده از لامپ رشد در گلخانه

  1. استفاده از لامپ‌های LED طیف کامل برای شبیه‌سازی نور خورشید.
  2. ترکیب نور قرمز و آبی برای بهبود هم‌زمان رشد رویشی و زایشی.
  3. تنظیم شدت و مدت تابش نور بسته به مرحله رشد گیاه.
  4. نظارت مداوم بر دما و رطوبت برای جلوگیری از تنش‌های محیطی.

جمع‌بندی

استفاده از لامپ رشد در گلخانه‌های رز، به‌ویژه در مناطق کم‌نور یا فصل‌های زمستان، راهکاری موثر برای افزایش کیفیت و کمیت تولید است. انتخاب نوع مناسب لامپ (ترجیحاً LED با طیف کامل)، تنظیم شدت و مدت زمان نور، و توجه به نیازهای خاص گیاه رز، می‌تواند منجر به تولید محصولاتی با کیفیت بالا برای بازار شود.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

اثر ارتفاع خمش شاخه و سن گیاه بر کیفیت رز

مقدمه

کیفیت رز بریدنی به عوامل مختلفی مانند روش‌های هرس، مدیریت خمش شاخه‌ها و سن گیاه بستگی دارد. ارتفاع خمش شاخه و سن گیاه می‌توانند بر ویژگی‌های رویشی و زایشی رز تأثیر گذاشته و به‌طور مستقیم بر کیفیت نهایی گل‌ها در بازار تأثیر بگذارند.


1. تأثیر ارتفاع خمش شاخه بر کیفیت رز بریدنی

خمش شاخه یک روش مدیریتی در پرورش رز است که برای تنظیم رشد گیاه و افزایش تولید گل مورد استفاده قرار می‌گیرد. ارتفاع خمش شاخه بر توسعه شاخه‌های جانبی و کیفیت گل‌ها تأثیر می‌گذارد.

الف. خمش در ارتفاع کم (10-20 سانتی‌متر)

  • اثرات مثبت:
    1. تحریک رشد شاخه‌های جانبی نزدیک به پایه.
    2. افزایش تعداد شاخه‌های گل‌دهنده در طول فصل.
    3. کاهش رقابت بین شاخه‌ها برای نور.
  • اثرات منفی:
    1. شاخه‌های جانبی ممکن است ضعیف‌تر و نازک‌تر باشند.
    2. احتمال کاهش قطر ساقه گل.

ب. خمش در ارتفاع متوسط (30-50 سانتی‌متر)

  • اثرات مثبت:
    1. شاخه‌های جانبی قوی‌تر رشد می‌کنند.
    2. گل‌هایی با ساقه‌های ضخیم‌تر و محکم‌تر تولید می‌شود.
    3. کیفیت و قطر گل بهبود می‌یابد.
  • اثرات منفی:
    • کاهش اندک تعداد شاخه‌های گل‌دهنده.

ج. خمش در ارتفاع زیاد (بالاتر از 50 سانتی‌متر)

  • اثرات مثبت:
    • تولید گل‌هایی با کیفیت بالا و اندازه درشت.
  • اثرات منفی:
    1. کاهش تعداد گل‌ها در هر دوره برداشت.
    2. افزایش احتمال سایه‌اندازی و کاهش استفاده از نور در قسمت‌های پایینی.

2. تأثیر سن گیاه بر کیفیت رز بریدنی

سن گیاه نقش مهمی در رشد و کیفیت گل‌های شاخه بریده دارد. با افزایش سن، ویژگی‌های فیزیولوژیکی و تولیدی گیاه تغییر می‌کند.

الف. گیاهان جوان (1-2 ساله)

  • ویژگی‌ها:
    1. رشد سریع‌تر شاخه‌ها.
    2. تولید شاخه‌های نازک‌تر و بلندتر.
    3. کیفیت گل‌ها ممکن است کمتر باشد (گل‌های کوچک‌تر و ساقه‌های ضعیف‌تر).
  • مزیت‌ها:
    • امکان برداشت سریع‌تر گل.
  • معایب:
    • کاهش ماندگاری گلجایی.

ب. گیاهان بالغ (3-5 ساله)

  • ویژگی‌ها:
    1. رشد متعادل و یکنواخت شاخه‌ها.
    2. تولید گل‌هایی با کیفیت بالا (قطر بیشتر گل‌ها، ساقه‌های ضخیم و محکم).
    3. افزایش تعداد شاخه‌های گل‌دهنده.
  • مزیت‌ها:
    • حداکثر عملکرد و کیفیت.
    • مناسب برای تولید تجاری.
  • معایب:
    • نیاز به مدیریت تغذیه و آبیاری دقیق‌تر.

ج. گیاهان مسن (بیش از 5 سال)

  • ویژگی‌ها:
    1. کاهش توان رشد شاخه‌ها.
    2. کاهش تعداد گل‌ها.
    3. احتمال کاهش کیفیت گل‌ها (کوچک‌تر شدن اندازه گل و ضعیف شدن ساقه‌ها).
  • مزیت‌ها:
    • مناسب برای گل‌دهی تکمیلی در انتهای فصل.
  • معایب:
    • کاهش عملکرد اقتصادی.

3. تأثیرات ترکیبی

خمش و سن گیاه

  • در گیاهان جوان، خمش در ارتفاع متوسط می‌تواند به تقویت شاخه‌ها و تولید گل‌های باکیفیت کمک کند.
  • در گیاهان بالغ، خمش در ارتفاع کم یا متوسط بهترین عملکرد را دارد و منجر به تولید حداکثر تعداد گل‌ها با کیفیت بالا می‌شود.
  • در گیاهان مسن، خمش در ارتفاع زیاد ممکن است کیفیت گل‌ها را حفظ کند، اما تعداد شاخه‌های گل‌دهنده کاهش می‌یابد.

4. مدیریت بهینه برای تولید گل‌های باکیفیت

  1. انتخاب ارتفاع خمش مناسب:
    بسته به هدف تولید (تعداد بیشتر یا کیفیت بالاتر)، ارتفاع خمش تنظیم شود:
    • تولید انبوه: خمش در ارتفاع کم.
    • تولید گل‌های لوکس: خمش در ارتفاع زیاد.
  2. جوان‌سازی بوته‌ها:
    برای حفظ کیفیت در گیاهان مسن، شاخه‌های قدیمی حذف و هرس جوان‌سازی انجام شود.
  3. مدیریت تغذیه:
    با افزایش سن گیاه، نیاز به تغذیه متعادل (ازت، پتاسیم و عناصر ریزمغذی) بیشتر می‌شود.

جمع‌بندی

  • ارتفاع خمش شاخه: خمش در ارتفاع متوسط (30-50 سانتی‌متر) تعادل مناسبی بین تعداد و کیفیت گل‌ها ایجاد می‌کند.
  • سن گیاه: گیاهان بالغ (3-5 ساله) بهترین عملکرد را از نظر تعداد و کیفیت گل‌های شاخه بریده دارند.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

وی‍‍ژگی های رویشی و زایشی چهار رقم رز بریدنی

گل رز یکی از مهم‌ترین گل‌های زینتی و بریدنی است که به دلیل تنوع رنگ، شکل گل، و ماندگاری، محبوبیت زیادی در بازار جهانی دارد. در اینجا، ویژگی‌های رویشی و زایشی چهار رقم مهم رز بریدنی بررسی شده است:


1. رقم Avalanche (اولانچ)

  • ویژگی‌های رویشی:
    • ارتفاع بوته: متوسط تا بلند (80 تا 120 سانتی‌متر).
    • رشد ساقه: مستقیم و محکم.
    • برگ‌ها: بزرگ، سبز تیره و براق.
    • مقاومت به آفات: مقاومت نسبی به سفیدک پودری و کنه تارتن.
  • ویژگی‌های زایشی:
    • رنگ گل: سفید خالص با ته‌مایه کرمی.
    • قطر گل: 8 تا 10 سانتی‌متر.
    • تعداد گلبرگ‌ها: 30 تا 35 عدد.
    • ماندگاری گلجایی: 10 تا 12 روز.
    • زمان گلدهی: نسبتاً سریع (40 تا 45 روز از برش تا گلدهی).

2. رقم Red Naomi (رد نائومی)

  • ویژگی‌های رویشی:
    • ارتفاع بوته: بلند (100 تا 150 سانتی‌متر).
    • رشد ساقه: بسیار قوی و مستقیم.
    • برگ‌ها: بزرگ، سبز تیره با بافت چرمی.
    • مقاومت به آفات: مقاومت بالا به بیماری‌های قارچی مانند کپک خاکستری.
  • ویژگی‌های زایشی:
    • رنگ گل: قرمز مخملی با درخشندگی بالا.
    • قطر گل: 10 تا 12 سانتی‌متر.
    • تعداد گلبرگ‌ها: 35 تا 45 عدد.
    • ماندگاری گلجایی: 12 تا 15 روز.
    • زمان گلدهی: متوسط (45 تا 50 روز).

3. رقم Dolce Vita (دولچه ویتا)

  • ویژگی‌های رویشی:
    • ارتفاع بوته: متوسط (80 تا 100 سانتی‌متر).
    • رشد ساقه: محکم و مستقیم.
    • برگ‌ها: سبز تیره و نسبتاً براق.
    • مقاومت به آفات: حساسیت متوسط به بیماری‌های قارچی.
  • ویژگی‌های زایشی:
    • رنگ گل: ترکیبی از سفید و صورتی ملایم.
    • قطر گل: 9 تا 11 سانتی‌متر.
    • تعداد گلبرگ‌ها: 25 تا 30 عدد.
    • ماندگاری گلجایی: 10 تا 12 روز.
    • زمان گلدهی: سریع (35 تا 40 روز).

4. رقم Sweet Avalanche (سوییت اولانچ)

  • ویژگی‌های رویشی:
    • ارتفاع بوته: بلند (90 تا 120 سانتی‌متر).
    • رشد ساقه: محکم و صاف.
    • برگ‌ها: سبز روشن و براق.
    • مقاومت به آفات: حساسیت کم به کنه تارتن و سفیدک پودری.
  • ویژگی‌های زایشی:
    • رنگ گل: صورتی روشن با ته‌مایه کرمی.
    • قطر گل: 9 تا 10 سانتی‌متر.
    • تعداد گلبرگ‌ها: 30 تا 35 عدد.
    • ماندگاری گلجایی: 10 تا 14 روز.
    • زمان گلدهی: متوسط (40 تا 45 روز).

جمع‌بندی

هر یک از این ارقام ویژگی‌های متمایزی دارند که بر اساس نیاز بازار و شرایط محیطی انتخاب می‌شوند:

  • رقم Avalanche و Sweet Avalanche برای رنگ‌های ملایم و کاربردهای مراسمی مناسب هستند.
  • رقم Red Naomi به دلیل ماندگاری بالا و رنگ جذاب، در بازار صادرات بسیار محبوب است.
  • رقم Dolce Vita به دلیل سرعت بالای گلدهی و ظاهر خاص، گزینه‌ای عالی برای تولید انبوه در زمان محدود است.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

زمان مناسب برای رهاسازی پرسیمیلیس

زمان مناسب برای رهاسازی پرسیمیلیس (Phytoseiulus persimilis) بستگی به شرایط آلودگی، وضعیت محیط، و هدف شما در کنترل کنه تارتن دو لکه‌ای دارد. این زمان‌بندی نقش مهمی در موفقیت مدیریت زیستی آفت‌ها دارد.

1. زمان مناسب از نظر آلودگی آفات

  • آلودگی کم یا ابتدایی:
    بهترین زمان رهاسازی، زمانی است که آلودگی کنه تارتن تازه شروع شده باشد و تراکم آفت هنوز پایین باشد. در این شرایط، پرسیمیلیس می‌تواند به‌سرعت تکثیر شده و جمعیت آفت را کنترل کند.
  • آلودگی متوسط تا شدید:
    اگر آلودگی شدید باشد، ممکن است نیاز به تکرار رهاسازی یا استفاده از سایر عوامل کنترل بیولوژیک (مانند ترکیب شکارگرها) باشد.

2. زمان مناسب از نظر شرایط محیطی

پرسیمیلیس به شرایط خاص محیطی برای فعالیت و تکثیر نیاز دارد. بنابراین، تنظیم محیط گلخانه یا مزرعه در این محدوده ضروری است:

  • دما:
  • رطوبت نسبی:
    • حداقل رطوبت مناسب 60 درصد است.
    • بهترین عملکرد در رطوبت 70 تا 90 درصد مشاهده می‌شود، زیرا رطوبت پایین می‌تواند تخم‌ها و مراحل نابالغ پرسیمیلیس را خشک کند.
  • نور:
    • رهاسازی را در صبح زود یا عصر انجام دهید. در این زمان‌ها، دمای محیط خنک‌تر است و از استرس گرمایی برای شکارگرها جلوگیری می‌شود.

3. زمان‌بندی بر اساس فصل

  • بهار و اوایل تابستان:
    در این فصول که رشد گیاهان و کنه‌ها افزایش می‌یابد، زمان ایده‌آلی برای رهاسازی است.
  • پاییز و زمستان:
    در شرایط گلخانه‌ای با دمای مناسب، پرسیمیلیس همچنان کارآمد است. در مزارع باز، اگر دما کاهش یابد، عملکرد آن محدود خواهد شد.

4. فاصله بین رهاسازی‌ها

  • اگر جمعیت کنه تارتن همچنان بالا باشد یا محیط برای تکثیر سریع پرسیمیلیس کافی نباشد، می‌توانید رهاسازی را هر 7 تا 14 روز تکرار کنید تا جمعیت آفت کاهش یابد.

جمع‌بندی

  • بهترین زمان: ابتدای مشاهده آلودگی و در شرایط محیطی مناسب (دما: 20-30°C، رطوبت: 60-90%).
  • بهترین ساعت روز: صبح زود یا عصر.
  • تکرار: در صورت آلودگی متوسط تا شدید، هر 7 تا 10 روز رهاسازی را ادامه دهید.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

نحوه رها سازی پرسیمیلیس

رهاسازی پرسیمیلیس (Phytoseiulus persimilis) برای کنترل کنه‌های گیاه‌خوار (به‌ویژه کنه تارتن دو لکه‌ای) در کشاورزی و گلخانه، یکی از روش‌های مؤثر در مدیریت زیستی آفات است. برای اینکه رهاسازی پرسیمیلیس به حداکثر کارایی برسد، باید مراحل و نکات زیر رعایت شود:


1. زمان مناسب برای رهاسازی

  • شروع آلودگی: بهترین زمان رهاسازی زمانی است که آلودگی کنه تارتن در مراحل ابتدایی قرار دارد.
  • شرایط محیطی: دما باید بین 20 تا 30 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی بالاتر از 60 درصد باشد.

2. آماده‌سازی محیط

  • کاهش سموم شیمیایی: از 1 تا 2 هفته قبل از رهاسازی، از هیچ آفت‌کش شیمیایی استفاده نکنید (مگر آنکه از آفت‌کش‌های سازگار با دشمنان طبیعی استفاده شود).
  • کنترل رطوبت: با استفاده از مه‌پاش یا روش‌های دیگر، رطوبت گلخانه را در محدوده مناسب نگه دارید.
  • بررسی کنه‌ها: تعداد و تراکم کنه‌های تارتن را در نواحی آلوده شناسایی کنید.

3. نحوه رهاسازی

الف. آماده‌سازی پرسیمیلیس:

  • پرسیمیلیس معمولاً در بسته‌های حاوی ماده حامل (مانند سبوس یا ورمیکولیت) عرضه می‌شود.
  • قبل از باز کردن بسته، آن را به آرامی تکان دهید تا شکارگرها به‌خوبی در ماده حامل مخلوط شوند.

ب. روش توزیع:

  1. در گلخانه:
    • ماده حامل را به‌صورت یکنواخت روی برگ‌ها، به‌ویژه در نواحی آلوده، پخش کنید.
    • می‌توانید از قوطی‌های مخصوص توزیع یا قاشق برای توزیع دقیق استفاده کنید.
  2. در مزارع باز:
    • رهاسازی را در صبح زود یا عصر انجام دهید تا دمای محیط خنک باشد و شکارگرها استرس کمتری داشته باشند.

ج. مقدار توصیه‌شده:

  • آلودگی کم: 5 تا 10 شکارگر در هر متر مربع.
  • آلودگی متوسط تا شدید: 20 تا 50 شکارگر در هر متر مربع.
  • در صورت نیاز، رهاسازی را هر 7 تا 10 روز تکرار کنید.

4. مراقبت پس از رهاسازی

  • پایش و نظارت: 3 تا 5 روز پس از رهاسازی، برگ‌های آلوده را بررسی کنید تا از فعالیت و استقرار پرسیمیلیس مطمئن شوید.
  • حفظ شرایط محیطی: دما و رطوبت باید در محدوده بهینه باقی بماند.
  • پرهیز از آفت‌کش‌ها: حتی پس از رهاسازی نیز نباید از آفت‌کش‌های شیمیایی مضر استفاده کنید.

5. ترکیب با سایر دشمنان طبیعی

در صورت آلودگی شدید، می‌توانید پرسیمیلیس را همراه با سایر شکارگرها (مانند Amblyseius swirskii یا Neoseiulus cucumeris) استفاده کنید تا کارایی کنترل افزایش یابد.


مزایای رهاسازی اصولی

  1. کاهش سریع جمعیت کنه‌ها.
  2. کاهش استفاده از آفت‌کش‌ها و حفظ محیط‌زیست.
  3. بهبود کیفیت محصول و افزایش بهره‌وری.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس

مراحل رشد پرسیمیلیس

پرسیمیلیس (Phytoseiulus persimilis) یک شکارگر طبیعی کنه‌های گیاه‌خوار است که از مراحل مختلف زندگی آن‌ها تغذیه می‌کند. این شکارگر نیز مانند بسیاری از کنه‌ها، مراحل رشد مشخصی دارد که هر یک با ویژگی‌ها و رفتارهای خاص همراه است. در زیر به مراحل رشد پرسیمیلیس اشاره شده است:


1. تخم

  • شکل و اندازه: تخم‌ها بیضی‌شکل و شفاف هستند و حدود 0.2 میلی‌متر طول دارند.
  • محل قرارگیری: تخم‌ها معمولاً در نزدیکی منبع غذایی (کنه تارتن) و در سطح زیرین برگ قرار داده می‌شوند.
  • مدت زمان: تخم‌ها در شرایط دمایی مناسب (25 درجه سانتی‌گراد) ظرف 2 تا 3 روز به لارو تبدیل می‌شوند.

2. لارو

  • شکل و ویژگی: لاروها شفاف و بدون رنگ هستند و از لحاظ ظاهری ساده‌اند.
  • رفتار تغذیه: در این مرحله، لاروها تغذیه نمی‌کنند و فقط برای ورود به مرحله بعدی رشد انرژی ذخیره می‌کنند.
  • مدت زمان: مرحله لاروی معمولاً کمتر از 1 روز طول می‌کشد.

3. پوره (نیمف)

پوره‌ها در دو مرحله رشد می‌کنند:

الف. نیمف اولیه (Protonymph):

  • ویژگی: بدن بزرگ‌تر و تحرک بیشتر نسبت به لارو.
  • تغذیه: شروع به تغذیه از تخم‌ها و مراحل نابالغ کنه‌ها می‌کند.

ب. نیمف ثانویه (Deutonymph):

  • ویژگی: مرحله‌ای پیشرفته‌تر با بدن بزرگ‌تر و سرعت بالاتر.

  • تغذیه: تغذیه اصلی از تخم‌ها، پوره‌ها و کنه‌های بالغ.

  • مدت زمان: هر دو مرحله نیمف مجموعاً حدود 2 تا 3 روز طول می‌کشند.


4. بالغ

  • شکل: بالغ‌ها به رنگ قرمز مایل به نارنجی هستند و بدنی کشیده با پاهای بلند دارند.
  • رفتار تغذیه: کنه‌های بالغ به شدت فعال‌اند و روزانه می‌توانند 5 تا 10 کنه بالغ یا 20 تخم و پوره کنه را مصرف کنند.
  • تولیدمثل: کنه‌های ماده تخم‌گذاری می‌کنند و جمعیت را افزایش می‌دهند.
  • طول عمر: در دمای مناسب، پرسیمیلیس بالغ می‌تواند 2 تا 4 هفته زندگی کند.

شرایط محیطی برای رشد بهینه

  1. دما: 20 تا 30 درجه سانتی‌گراد.
  2. رطوبت: 60 تا 90 درصد؛ در رطوبت کمتر، تخم‌ها به‌درستی رشد نمی‌کنند.
  3. منبع غذایی: وجود کنه‌های گیاه‌خوار برای رشد و تولیدمثل ضروری است.
  4. نور: پرسیمیلیس برای فعالیت به نور کافی نیاز دارد.

دوره رشد کامل

در دمای حدود 25 درجه سانتی‌گراد، پرسیمیلیس کل مراحل رشد خود را در 5 تا 7 روز طی می‌کند، در حالی که در دماهای پایین‌تر، این دوره طولانی‌تر خواهد بود.

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰
کمپانی ریواس